Tales of Two Streets

Πάει και τελείωσε μια μέρα απ αυτές θα περάσω να βγάλω καμιά τετρακοσαριά φωτογραφίες της οδού Βουλής, όπως έκανα και της άλλης. 

Δρόμοι γεμάτοι ιστορία.

Πρώτα πρώτα όμως να τελειώνουμε  με τα συναισθηματικά  μας. Προσωπικές ιστορίες της μιάς και της άλλης:

Εβγαζα φωτογραφίες και έπαθα τη πλάκα μου στην τυφλή διασταύρωση  (Τ) Φωκίωνος και Περικλέους. Εκεί που έπρεπε ο Δήμος Αθηναίων να έχει αναρτήσει μαρμάρινη πλάκα που να λέει ότι εκεί η δικιά του φίλησε τον Κάκτο-Γς για πρώτη φορά πριν 55 σχεδόν χρόνια. Αντ αυτής σαχλά γκράφιτι.

Αμ και πιο πάνω στην Διασταύρωση της με την Λέκκα (στα αριστερά) είναι ένα ξενοδοχεό. Δεν ξέρω αν ακόμη το λένε έτσι αλλά θυμήθηκα ότι ξενύχτισα περιμένοντας μια νεαρή ξένη κυρία να βγει έξω, όπως είχαμε συμφωνήσει. 

  Δεν το κατόρθωσε όμως διότι ο γηραιός σύζυγος μας είχε πάρει πρέφα. Κι όχι τίποτα άλλο δεν είχαμε προλάβει να ανταλλάξουμε διευθύνσεις τηλέφωνα και τέτοια.

Ετσι το πρωί την έβαλε σε ένα ταξί με όλους τους κανόνες ασφαλείας για το αεροδρόμιο του Ελληνικού.

Και καλά εκεί στη μεγάλη αίθουσα ήταν ο Κάκτος-Γς που κρατούσε μια μικρή βαλίτσα και το διαβατήριο στο χέρι σε ένα παγκάκι μπρος το σημείο που θα κάνανε τσεκ ιν.

Αν  σας πω ότι με ρώτησε μερικά πράγματα που εγώ τάχα μου έκανα ότι δεν ήξερα και όλο απρόθυμα απαντούσα  με το “α μπέγκ γιορ πάγντον” με γαλλική ακσάν

Τελικά σηκώθηκε και πήγε να λύσει της απορίες του στο κισέ. Ενώ η κυρία που φύλαγε τις αποσκευές τους  μου πέρναγε όλες τις σχετικές πληροφορίες.

Αμ και στη Βουλής τι να πρωτοθυμηθώ.

Ηταν τότε που έτρεχα με την ψυχή στο στόμα να την δω όταν σχολούσε,

Κι εκείνη την ημέρα μπήκα σε ένα δισκάδικο στην Bουλής [ρε μπας και ήταν δίπλα; Στην οδό Νίκης;] να της πάρω το Μάι χαρτ μιλόνγκς του ντάντι.

Μόλις της το έδωσα έπαθε την πλάκα της. Τι θα έλεγε στη μάνα της.

-Πες της πως το αγόρασες.

-Μα στοιχίζει ακριβά.

-Ναι ε;

Και τραβάω μια στο 45άρι και το κάνω δυο κομμάτια.

-Αρχισε απ αυτό το μισό.