Η Κυκλαδική

Ηταν η εποχή που τα ΠΑΣΟΚ οργίαζε και μου λέει η μακαρίτισσα γυναίκα μου:

-Ηρθε σήμερα ο προϊστάμενος και μου είπε αν έχω εγγραφεί στην Κυκλαδική. Του είπα όχι. Αλλά τι τον νοιάζει για τις Κυκλάδες, αφού δεν είναι από εκεί [η ιδία ήταν από την Πάρο].
-Κλαδική σου είπε ρε βλήτο! Του ΠΑΣΟΚ.

Λοιπόν μ αυτά και με τούτα της έρχεται ένα μπουγιουρντί για άμεση μετάθεση, μάνα με τρία παιδιά προσχολικής ηλικίας, στην άλλη άκρη της Ελλάδας.
Τρέξαμε παντού, σε υπουργεία κλπ. Τίποτα.

Και τότε, για πρώτη φορά ζήτησα κάτι σαν ρουσφέτι, από έναν φίλο μου, που δεν ήταν πολιτικός. Μωρέ τι δεν ήταν; Και βουλευτής είχε εκλεγεί, αλλά παραιτήθηκε για τον αρχηγό του κόμματος (ονόματα δεν λέμε!). Ηταν τότε πρόεδρος ενός μεγάλου Οργανισμού.
Σε μηδέν χρόνο την κάλεσαν στην υπηρεσία της και της είπαν:

-Κυρία μου, κάποιο λάθος έγινε. Πως είναι δυνατόν να λειτουργήσουμε χωρίς εσάς;

 Και άλλα τέτοια σπαρακτικά…