Μπάλα ποδοσφαίρου

Γς είπε

24 Νοεμβρίου, 2012 στις 12:12

>όπως λέγαμε μικροί ότι “τύχαμε” τον Κολοκοτρώνη ή τον Πελέ στα χαρτάκια

Ο κυρ Νίκος και τα ψιλικά του. Δίπλα στο φούρνο του Νατσούλη, που στη γωνία ήταν το μπακάλικο του Νισάγκα, το καρβουνιάρικο πιο πέρα και ο παγοπώλης (Πάγος, όχι παγωτό).

Μαζί με τα χαρτάκια, είχε και κάτι λότους, με πολλά δώρα και μια μπάλα ποδοσφαίρου!
Αυτήν είχα βάλει στο μάτι 7-8 χρονών και να ο ένας λότος μετά τον άλλο. 500 δρχ (της εποχής) ο ένας. (όσο ένα κουλούρι).

Μέχρι που μια μέρα την πέτυχα: ‘Μία μπάλα ποδοσφαίρου’, έγραφε το χαρτάκι μέσα στο λαχνό.
Θυμάμαι τον κυρ Νίκο να το παίρνει, να βάζει τα γυαλιά του, να το διαβάζει, να τρέμουν τα χέρια του και να μου δίνει μία … σφυρίχτρα.

Και ποιος είδε το θεό και δε φοβήθηκε. Του έκανα καλοκαιρινό το ψιλικατζίδικο. Εφυγα φωνάζοντας ότι θα ξαναγυρίσω με όλους τους δικούς μου. (συμμορία γειτονιάς των έρλι φίφτιζ) πολύ άγρια πράγματα.

Δεν τους βρήκα και πέρασα από το σπίτι. Και τι βλέπω. Μια μπάλα ποδοσφαίρου!

-Την έφερε ο κύριος Νίκος.