Πεινάσαμε! Πολύ πεινάσαμε τότε.
Μη κοιτάτε που σήμερα τα
πιτσιρίκια όποιο κανάλι περιοδικό ή PC ανοίξοθν πάνω σε λαχταριστά κορμιά θα πέσουν.
Τότε δεν υπήρχε τίποτα, στο κόσμο που ζούσαμε. Στο κόσμο τον αισθητό του Ηράκλειτου
που ήταν σε ασταμάτητη ροή αλλά ήταν πολύ μακριά ακόμη από τον σημερινό αισθησιακό
κόσμο.
Ετσι αναγκαστικά ψάχναμε στον νοητό κόσμο των ιδεών
του Πλάτωνα. Στα αρχέτυπα του ορατού κόσμου.
Όταν ξαφνικά πέφτω επάνω σε μια έγχρωμη ολοσέλιδη φωτογραφία του Εγκυκλοπαιδικού
Λεξικού του Ηλίου σ ένα τόμο που ξεφύλλιζα μόνο για τις φωτογραφίες αφου μόλις
μάθαινα να διαβάζω.
Ηταν η αρπαγή των θυγατέρων του Λευκίππου.
Η βάση του δυϊστικού, ιεραρχικού μου μεταφυσικού συστήματος μόλις είχε
τεθεί.
Γς said