skip to main |
skip to sidebar
Teach yourself Swahili
Καλά περνούσα (περνούσαμε) στην Κυψέλη
σαν φοιτητής. Ελα όμως που καμιά φορά έρχονται εκείνα τα κενά στα ιδιαίτερα και
το ταμείο γινόταν μείον. Σε ένα τέτοιο κενό πήγα να κάνω κάτι μεροκάματα σε μια
έκθεση `επίπλων. Τελικά το αφεντικό ήθελε να με προσλάβει υπάλληλο με καλό
μισθό καο ποσοστά.
Τα λεφτά ήταν καλά και δέχτηκα.
Γρήγορα όμως φούντωσαν πάλι τα ιδιαίτερα και του είπα ότι στο τέλος κάποιας
εβδομάδας θα την κάνω.
Πολύ καλός άνθρωπος. Αυτός και η
γυναίκα του με αγαπούσαν σαν παιδί τους, όπως μου έλεγαν και έδειχναν.
Τελευταία μέρα (και ώρα-έχει
σημασία) στο μαγαζί και μπαίνουν στην έκθεση επίπλων δυο ζευγάρια παλιννοστούντων
ομογενών από την Αφρική.
Ηταν η εποχή (δεκαετία του 60) που
την κοπανάγανε από τις πρώην αποικίες από τις ταραχές που ξέσπαγαν με την ανεξαρτητοποίηση
τους.
Στην αρχή έδειξαν ενδιαφέρον για
ταt έπιπλα αλλά
τελικά «Ωραία είναι. Θα ξαναπεράσουμε»
Δεν πρόλαβαν όμως να φύγουνε γιατί
από το βάθος του μαγαζιού τους πετάω
- Μαμπουόνο να μαμπίμπι. Τζάμπο!
Τα έχασαν. Κι άρχισαν να μου
μιλούν στα Σουαχίλι.
Μερικα τα καταλάβαινα. Είπα κανα
δυο κουβέντες ακόμη και το γυρίσαμε στα ελληνικά για τη χώρα που είχαν φύγει.
Και είχαν τόσα πολλά να πούνε, την
ώρα που οι γυναίκες τους κοίταζαν τα έπιπλα. Διάλεγαν τα έπιπλά τους!
Ναι. Με την επιστροφή στην πατρίδα
αγόρασαν τελικά όλα τους τα έπιπλα από εμάς!
Και μετά σου λένε ότι μάθεις καλό
είναι.
Ηταν εκείνο το φτηνό βιβλιαράκι με
τα Σουαχίλι που είχα βαλθεί να μάθω.
Κυρ Κώστα τι ώρα είναι;
Η τελευταία μου ώρα στο μαγαζί και
υπολογήσαμε τα ποσοστά μου ήταν καλά λεφτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου