Διπλοπροσωπία

 

Ωραίο το διαμέρισμα στην Κυψέλη. Πολύ μεγάλο και το μοιραζόμουν με άλλους δύο κολλητούς μου. Αυτοί όμως μένανε με τους γονείς τους και μαζευόμασταν μόνο για διάβασμα και κοινωνικές δραστηριότητες. Αντρο ακολασίας. Κοινόβιο και κοινογυναικωνίτιον του κερατά.

Και έπαιρνα μια μέρα μια φίλη την Λίνα  στο Κουκάκι και βούιζε, βούιζε, βούιζε.

-Με ποιον μίλαγες.

-Με την Γεωργία.

-Ποια Γεωργία καλέ;

-Τη Γεωργία στη Φωκίωνος Νέγρη. Αν δεν μ,ε πιστεύεις πάρε τηλέφωνο (από 86 δεν αρχίζανε;) και ρώτησε την.

-Φωκίωνος Νέγρη; Σιγά κιαι μην δεν έπαιρνα.

Προσποιήθηκα λάθος. Ημουν ο Πέτρος και το ίδιο απόγευμα βγήκαμε.

-Κάποιος Πέτρος πήρε τη Γεωργία μόλις κλείσαμε. Μήπως έδωσες το τηλεφωνο στο φίλο σου τον Πέτρο.

-Όχι βέβαια. Σύμπτωση.

Και αρχίζω να βγαίνω και με τις δύο στενές φιλενάδες.

Οι οποίες βέβαια αρχίζουν και ψυλλιάζονται τη δουλειά. Εγώ όμως που ψυλλιάζομαι ότι ψυλλιάζονται παίρνω την ταυτότητα του Πέτρου και την βάζω στο τσεπάκι του πουκαμίσου.

Κι όπως είχα προβλέψει την πιάνει η Γεωργία και διαβάζει

-Σε λένε και Ιορδάνη;

Μέγας είσαι κύριε από το νηπιαγωγείο μέχρι το Πανεπιστήμιο με τον Πέτρο μαζί και δεν ήξερα ότι ήταν Πέτρος-Ιορδάνης.

Και της την βούτηξα και την έβαλα πίσω στην τσέπη πριν ασχοληθεί με την φωτογραφία.

Ωπως το είχα προβλέψει τον ίδιο έλεγχο έκανε και η Λίνα στη δική μου ταυτότητα.

Μέγκλα. Κι αρχίζει μια συναρπαστική περιπέτεια.

Ο Γιάννης με την Λίνα και ο Πέτρος με τη Γεωργία.

Και να δεις που πόσο θέλαμε όλοι να βρεθούμε.

Κι αυτός ο Πέτρος ήταν απρόβλεπτος. Το τι μου μετέφερε εμπιστευτικά η Λίνα δεν λέγεται. Όλα της τα έλεγε η Γεωργία. Αλήθειες αλλά και φοβερές ανακρίβειες. Και αντιστρόφως.

-Αχ Πέτρο μου.

-Δεν με λένε Πέτρο. Αμάν!

-Το ξέρω αλλά δεν μπορώ να σε λέω αλλιώς.

Όταν πια είχε αποκαλυφθεί η διπλοπροσωπία μου.

Πως έγινε; Είναι μεγάλη ιστορία.