Στο ταμείο

Gianna Anastopoulou

πριν από μία ώρα περίπου · 

Είδα σήμερα στο σούπερ-μάρκετ δύο μεσόκοπους άντρες να πιάνονται στα χέρια για μια θέση στην ουρά, αφού πρώτα αντάλλαξαν μερικά από τα πιο ευρηματικά μπινελίκια που έχω ακούσει. Πάνω από κωλόχαρτα, απορρυπαντικά και κοκακόλες έπεσαν μερικές άχαρες ψιλές μέχρι που ο προϊστάμενος αποφάσισε να ανοίξει δεύτερο ταμείο και να μοιραστούν οι περίπου δεκαπέντε πελάτες. Αναρωτήθηκα πόσο καλύτερη θα γινόταν η ζωή μας αν όλη αυτή η καταπιεσμένη οργή ξεσπούσε εναντίον των αληθινών υπαιτίων για την ύπαρξή της. Έπειτα όμως ήρθα στα συγκαλά μου. Πού να τρέχουμε καλοκαιριάτικα, τι θα πει κι ο κόσμος, μη γίνουμε ζώα... Α, πα, πα, πα...

Caktos: Ρε Γιάννα δεν είναι αυτά πράγματα για να τα πιάνεις τέτοια ώρα 4 το πρωί, αλλά ας κάνουμε μια εξαίρεση:

Η κατάσταση ήταν τραγική πριν από 35 χρόνια στα σούπερ μάρκετ. Είχαν μόνο ένα, άντε δύο ταμεία. Ατέλειωτες ουρές. 

Κι η δικιά μου είχε βάλει στην ουρά την ανιψιά της, ένα 13-14χρονο άγουρο αλλά και απονήρευτο που είχε φέρει από την Πάρο για να την βοηθάει με τιο μωρό μας.

Και να στη σειρά κι ένας μεσόκοπος (κωλόγερος) εφαψίας που είχε κολλήσει πίσω της κανονικά. Ολοι το είχαν παρατηρήσει και το σχολίαζαν.

Και μόλις έφτασαν κοντά στο ταμείο δεν άντεξα.  Εκανα μερικά βήματα πίσω για να με προσέξουν όλοι και για να δικαιολογηθώ για την στεντόρεια φωνή μου:

-Κύριε, θα το γαμήσετε εδώ ή να σας το τυλίξουμε να το πάρετε στο σπίτι;

Μπον τζιόρνο α τούτι!

πριν από 6 λεπτά · Μου αρέσει!