1949 Το Ψωμί

Δελτίο για το ψωμί υπήρχε για αρκετά χρόνια μετά την απελευθέρωση. Εγώ πρόλαβα το δελτίο και στο μπακάλη. Ζάχαρη, ρύζι κλπ.

Το ψωμί βέβαια ήταν μαύρο. Ασπρο ψωμί (που θεωρείτο πολυτελείας) είδα για πρώτη φορά στο σπίτι της πουτάνας της κυρα-Πίτσας, της μάνας του φίλου μου του Κώστα (ονόματα αλλαγμένα).

 Καμιά φορά ο αγρίως υποιτιζόμενος Κάκτος πέρναγε από το σπίτι τους πριν πάνε με τον Κώστα στο νηπιαγωγείο. Πάντα η κυρα τέτοια του ετοίμαζε το πρωινό και μια φέτα άσπρο ψωμί με βούτυρο και … μέλι!
Εδώ μου έχει κάτσει αυτό το μέλι που έρεε αργά πάνω στη στρώση του βουτύρου.
Κι ούτε μια φορά δεν μου είπε, έτσι για τα μάτια, που μου είχαν πεταχτεί έξω: -Θέλεις Κακτούλη λίγο;

Α ξέχασα να σας πω ότι η πουτάνα αυτή ήταν και πόρνη (όχι πως έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία)