Μπισκότα

Με το που ανοίγει τα μπισκοτάκια της η Γεωργία  στο εργαστήριο την κοιτάζω και της λέω:
-Ρε συ ομόρφυνες. (και πόσο πείναγα)
-Ελα ρε,
(Τους βούτηξα το πρώτο μπισκότο)
-Ναι ρε, πως έτσι ξαφνικά; Συνεχίζω μπουκωμένος.
-Πωπώ, κούκλα έγινες (πάει και το δεύτερο).
Μέχρι να ανοίξει τη τσάντα της, να βρει το καθρεφτάκι της, να δει τη φατσούλα της που ομόρφυνε, φύγανε πέντε-έξι ακόμα μπισκοτάκια.
Και κάποτε ανέκραξε:
-Α, να χαθείς!