Μερεμέτια

Κι όταν κάποτε φοιτητής ξέμεινα από ιδιαίτερα, έβαλα σε μια μικρή βαλιτσούλα μερικούς κάβουρες μια σειρά γαλλικά κλειδιά ένα πολύμετρο, πρόκες βίδες, σκαρπέλο, ράσπα, πένσα, τανάλια, σφυριά κλπ.

Από την Κυψέλη που έμενα (είχα εγκαταλείψει το πατρικό μου) βρέθηκα να χτυπάω την πόρτα κάποιου σπιτιού στο Ψυχικό.

-Μήπως έχετε κάνα ρολό (παραθύρου, ήταν τότε πολύ διαδεδομένα και ζημιάρικα) για φτιάξιμο; Καμιά βρύση; Τίποτα ηλεκτρικά;

Ε, δεν έφυγα από αυτήν τη γειτονιά. Τελείωνα τα μερεμέτια στο ένα σπίτι και αμέσως στο άλλο. Πολλά λεφτά και μεγάλη ευχαρίστηση που παίρνανε τα χέρια μου, που με αγαπούσαν, που ήμουν κάτι.

Καμιά φορά σαν να μετανιώνω που δεν το συνέχισα.