Αϊ σιχτίρ

Ελεγα κάποτε σ’ ένα τούρκο ποστντόγκ στην Αμερική ότι στο Γιουνανιστάν έχουμε ακόμη πολλές τούρκικες λέξεις και εκφράσεις.

–Ντουνιά, κεμπάπ, Ιμάμ Μπαϊλντί, Κισμέτ, σιχτίρ… 

Εδώ σηκώθηκε μουτρωμένος και έφυγε.
Δεν κατάλαβα, κι έτσι την άλλη φορά που τον είδα, ξανά εγώ:

-Τι λέγαμε δι άδερ ντέι; Α, έχουμε κοινές λέξεις, όπως Ντουνιά, κεμπάπ, Ιμάμ Μπαϊλντί, Κισμέτ, σιχτίρ… 

Πάλι τα ίδια. Εφυγε νευριασμένος.
Μα πως θα έπρεπε να του το πω:
-Εχουμε Ντουνιά, κεμπάπ και κάτι άλλο που δεν το λέω σε σένα, απλά το λέμε μεταξύ μας αυτό που εδώ το λένε «Φάκ γιου», στη Γαλλία «Αν κιλέ» στην Ιταλία «ΒαΦανΚούλο». Άνλιγιορ μούσουν (κατάλαβες);
Αν μου έλεγε «Γιόκ», τότε θα του έλεγα:
-Γουέλ, αλόρ, αλόρα, Αϊ σιχτίρ!