Η δικιά μου υποχονδρία πρωτοεμφανίστηκε όταν μικρός
διάβαζα την ιατρική στήλη στό ΘΗΥΣΑΥΡΟ της μάνας μου, ένα περιοδικό ποικίλης
ύλης.
Σε κάθε τεύχος που ασχολείτο με μια πάθηση αναγνώριζα
μέσες-άκρες την αρρώστια από την οποία
έπασχα.
Μια φορά όμως πέτυχα διάνα.
Επιτέλους βρήκα την πάθησή
μου: Πονάκια χαμηλά στην κοιλίτσα, ετούτο το άλλο, όλα ταίριαζαν …όμως … ‘όμως,
αλλοίμονο.
Στο τέλος ανέφερε ρητά την πάθηση: Πτώση μήτρας!
2 σχόλια:
Το είχα πάθει κι εγώ σε ανάλογη ηλικία, και κάποτε επέβαλα στον εαυτό μου να διαβάζει... μόνο τα γυναικολογικά, όπου δεν υπήρχε κίνδυνος να φοβηθώ!
Δηλαδή έκανες ειδικότητα στη Γυναικολογία. Θεωρητικά βέβαια. Γιατί εγώ μόνο τα εργαστήρια πέρασα στα πλυσταριά με τις συμμαθήτριές μου, από το νηπιαγωγείο κιόλας.
Πάντως μου είχε στοιχίσει αυτή η μανία μου του κατά φαντασία ασθενούς.
Πολύ αργά μου τα είπες αυτά.
Δημοσίευση σχολίου