Βαλίτσες

Θα σε πάρω να φύγουμε
σ’ άλλη γη σ’ άλλα μέρη
που κανέναν δεν ξέρουμε
και κανείς δε μας ξέρει

Ηταν η εποχή στον εμφύλιο και μετά που πάτησε γκάζι η αστυφιλία.
Που όλοι έφυγαν για να γλυτώσουν από την ανασφάλεια των μικρών κοινοτήτων.
Η ύπαιθρος άδειασε για να γεμίσουν οι πόλεις.
Ολόκληρα χωριά ήρθαν να στοιχηθούνε πίσω από τις συνοικίες της Αθήνας.
Ολη η Ελλάδα ετοίμαζε βαλίτσες για την εσωτερική μετανάστευση.
Και δεν ήταν μόνο αυτή η μετανάστευση. Οι πρώτες μου μνήμες ήταν πρόσωπα που δεν τα ξαναείδα πιά.
Συγκενείς που ήρθαν στην Αθήνα κι από κει στην ξενιτιά.