Γς said
>Στην Ελλάδα θυμάμαι παλία ζητάγανε εξέταση για το στίγμα πριν το γάμο για
να αποφευχθεί η γέννηση παιδιών με μεσογεια΄κη αναιμία
Ναι στο ‘Ελλάδα’!
Γμτ το (μπιπ) που τους γλίστρησε!
Γμτ το (μπιπ) που τους γλίστρησε!
Μου ζήτησε λοιπόν η μακαρίτισσα κυρά μου την ταυτότητά μου για κάτι επί
πλέον χαρτιά που απαιτούντο για την άδεια του γάμου.
Μου την επέστρεψε μαζί με την ιατρική βεβαίωση που έλεγε:
“Ο κάτωθι υπογεγραμμένος ιατρός πιστοποιώ ότι ο Κάκτος Κακτόπουλος με αριθμό ταυτότητος τόσο δεν είναι φορεύς της δρεπανοκυτταρικής αναιμίας”
“Ο κάτωθι υπογεγραμμένος ιατρός πιστοποιώ ότι ο Κάκτος Κακτόπουλος με αριθμό ταυτότητος τόσο δεν είναι φορεύς της δρεπανοκυτταρικής αναιμίας”
Η συχνότητα των
φορέων είναι 8% και σε ορισμένες περιοχές φτάνει το 15%.
Δηλαδή περίπου 1 στα 100 ζευγάρια που πήραν αυτές τις πλαστές βεβαιώσεις μπορεί να απέκτησαν ένα ή περισσότερα παιδιά με τη φοβερή ασθένεια (Κούλεϋ ), συνεχείς μεταγγίσεις άθλια επιβίωση.
Δηλαδή περίπου 1 στα 100 ζευγάρια που πήραν αυτές τις πλαστές βεβαιώσεις μπορεί να απέκτησαν ένα ή περισσότερα παιδιά με τη φοβερή ασθένεια (Κούλεϋ ), συνεχείς μεταγγίσεις άθλια επιβίωση.
Στον τέτοιο του ο ντοτόρος και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί. Τέτοιο ήταν πάντα το ρωμαίικο.
Θυμάται κανείς πόσα εργαστήρια έφτιαχναν ψεύτικα φάρμακα το 50 και 60 στην ελλάδα;
Πόσοι και πόσοι ασθενείς αντί των ενέσεων που θα τους κρατούσαν στη ζωή έπαιρναν φυσιολογικό ορό στην καλύτερη περίπτωση.
1 σχόλιο:
Πολύ παλιά ιστορία. Γιατί αργότερα καταργήθηκε αυτό το χαρτί. Κι όταν εγώ το 1987 είπα να κάνω τέτοια εξέταση με κοιτάζαν καλά καλά. Όχι στο αιματολογικό. Γι' αυτούς ήταν φυσιολογικό. Και παίρνω τ' αποτελέσματα και δεν είχα στίγμα αλλά "πλήρης έλλειψη G6PD". Άλλο νταλκά...
Κι είχαμε περιστατικό στην οικογένεια, αλλά δεν μας είπε κανείς να ψαχτούμε.
Δημοσίευση σχολίου