Γς είπε
>
ο ποιητής μάς διδάσκει τη διαφορά ανάμεσα στο “πολύ” και στο “αρκετά”
Ο
μετανάστης σε μια ξένη χώρα θα περάσει κι από το στάδιο του νήπιου που μαθαίνει
τις λέξεις μία μια.
Πολύ,
αρκετά και μπόλικο.
Ετσι
και γώ παράνομος μετανάστης σ αυτή τη ζωή έμαθα το ‘πολύ’.
Το ‘αρκετά’ δεν θυμάμαι αν το είχα μάθει, αλλά το ‘μπόλικο’ το έμαθα νωρίς.
Μόνο που το έμαθα στραβά.
Το ‘αρκετά’ δεν θυμάμαι αν το είχα μάθει, αλλά το ‘μπόλικο’ το έμαθα νωρίς.
Μόνο που το έμαθα στραβά.
Δεν
μιλούσα καν νομίζω ακόμα, αλλά καταλάβαινα μερικές λέξεις.
Ισως και να μην περπατούσα κιόλας γιατί θυμάμαι σαν να καθόμουν ή να με κράταγε κάποιος στην αγκαλιά του όταν ο μπάρμπας μου ο Πότης μου έδειξε ένα λεμόνι.
Λεμόνι είχα ξαναδεί. Ισως είχα ακούσει και τη λέξη. Αλλά αυτό το λεμόνι δεν ήταν τόσο κίτρινο.
Το έκοψε και μου έδωσε λίγο λέγοντας μου:
-Μπόλικο.
Ισως και να μην περπατούσα κιόλας γιατί θυμάμαι σαν να καθόμουν ή να με κράταγε κάποιος στην αγκαλιά του όταν ο μπάρμπας μου ο Πότης μου έδειξε ένα λεμόνι.
Λεμόνι είχα ξαναδεί. Ισως είχα ακούσει και τη λέξη. Αλλά αυτό το λεμόνι δεν ήταν τόσο κίτρινο.
Το έκοψε και μου έδωσε λίγο λέγοντας μου:
-Μπόλικο.
Ετσι
έμαθα το ‘μπόλικο’ που τρώγεται κιόλας.
Το πορτοκάλι δηλαδή
Το πορτοκάλι δηλαδή
1 σχόλιο:
Κύρ Γιάννη, γιατί αποκαλείτε τον εαυτό σας «παράνομο μετανάστη σ' αυτή τη ζωή»; Μήπως είστε κρυφομαζοχιστής, ή μήπως έχετε χριστιανικές τύψεις για το ότι οι εισβολείς λαθροπρόσφυγες υποφέρουν;
Δημοσίευση σχολίου